Kaju Fıstığı, Kaju fıstığının anavatanı Brezilya olan bir çeşit kuru yemiştir. Aslında bu kuru yemiş pek çok farklı alanlarda kullanılabilmektedir. Ülkemizde sadece kavrularak tüketildiği bilişe de çok yağış alan iklimlerde yetişmesi nedenlerinden dolayı dünyada sadece belli başlı yerlerde yetişir. Şu an dünyada en fazla Hindistan bu alanda Kaju fıstığı yetiştiriciliğin de en fazla üretim yapan ülkedir. Kaju bilimsel olarak (Anacardium occidentale) olarak adlandırılmıştır. Sakız ağacı giller (Anacardiaceae) familyasının bir türü olan tropikal bir iklim bitkisidir. Brezilya'da yetiştirilmesine rağmen Portekizliler tarafından dünyaya tanıtılarak yaygınlaştırılmıştır. Dünya üzerinde en yoğun bulunmakta olduğu bölüm Ekvator çevresidir.

Üretimi çoğunlukla tohumla yapılır. Gece sıcaklık derecesinin 20, gündüz sıcaklık derecesinin 30 olduğu mevsim dönemlerinde ekmekte fayda vardır. Kuraklığa dayanıklı bir bitkidir ancak soğuğa dayanamayarak yanan bir ağaç türüdür. Normal şartlar altında ağaç 5 yaşında meyve vermeye başmaktadır. Üreticilerin bakımlı kültür ortamlarında ise iki yaşında dahi meyve verdiği olur. 20 - 30 yıl gibi uzun bir ömre sahip olan ağaç ortalama 15 kg meyve verdiği, kimi ağaçlarda 25 kg meyve verdiği de görülmektedir. Orta Amerika yerlileri Brezilya ya ayak basmadan yüzyıllar önce kaju ağacının meyvesi ateş düşürücü, mide güçlendirici, mide asidi azaltıcı ve ağız kokusunu giderici olarak kullandıkları bilinmektedir.

Kaju ağacının bademi kurutulup kabuğu çıkarılmasının ardından kurutularak çerez olarak tüketilir. Tadı lezzeti olmakla bildik çerezlerden kuru badem ve yağsız fıstığı andırmaktadır. Güney Hindistan da sebze ve et yemeklerine eklenilerek tüketilir. Kaju elması ve kaju bademi ile meyve suyu ile reçel ve marmelet elde edilerek tüketilmektedir. Ağacın yaprak tanenleri ve flavonoitler kabuğu üzerinde zamk, reçin ve böcek öldürücü çeşitli asit tarzı maddeler bulunmaktadır. Bu bitki yüksek tansiyon düşürücü olmakla birlikte tansiyon ayarlayıcı olması ile şeker hastalığı için de yararlı olduğu bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Kaju ağacının kabuğundan oluşturulacak olan 10-20 gram toz bir litre suda eritilir ve günde iki kez 20 ml içilmektedir. Kaju ağacı yetiştiricileri halk hekimliğinde meyve kabuğu ile elde edilen lapamsı sıvı ile diş çürüklerinde, nasırda ve siğillerde kullanılır. Ağaç kabuğu kaynatılarak suyu kadın hastalıklarında iyleştirici etki gösterdiği gözlemlenmiştir. Bileşiminde bulunan E vitamini, oleik ve linoleik yağ asitleri bulunmakta olan kaju yağı, yaşlılıkta kuru ve tahrip görmüş ciltler üzerinde canlandırıcı etki göstermektedir.

Tarihsel olarak 16 yüzyılın başlarında Portekizliler Brezilya'yı istila edince kaju ağacını da keşfettiler. Keşfedilen kaju Portekizli denizciler ile kaju tohumlarını Brezilya üzerinden batı Afrika kıyılarına taşımış bu topraklara yerleşen Portekizliler ise orada kaju ağacını yetiştirmeyi sağlamıştır. Kaju ağacı yaratılış gereğince yayılımı için nemli ve Ekvator iklimi çok fazlaca elverişlidir. Nedeniyle kaju ağacı batı Afrika kıyıları üzerinde adapte olup hızla yayılarak çoğalmıştır. Afrika'nın batı kıyısında üzerinde yer alan Angola, Gabon ve Namibya gibi ülkelerine yayılmış oradan da doğu Afrika'daki ülkelere, Kenyave Mozambik, Tanzanya'ya da yayılmıştır.